حمل حیوانات به صورت هوایی از اواخر دهه 1930 آغاز شد. در دنیای مدرن امروز، حمل هوایی برای انتقال حیوانات، به خصوص در مسیرهای طولانی، یکی از امنترین و مناسبترین روشهاست. البته این امر چالشهای زیادی مانند: به کارگیری تجهیزات خاص را به همراه دارد تا امنیت و آسایش حیوانات در طول سفر بیمه باشد. شرکت همراه دژ ایرانیان با داشتن مجوز رسمی و قانونی از سازمان هواپیمایی کشوری، میتواند حیوانات خانگی شما را در امنیت و آسایش به مقصد مورد نظر حمل کند.
در اکثر نقاط دنیا حیوانات خانگی یکی از اعضای خانواده به شمار میآیند. به دلیل وابستگی که بین اعضای خانواده و این حیوانات وجود دارد، غالباً صاحبان آنها هنگام تغییر محل زندگی یا سفر، آنها را هم با کمک شرکت حمل و نقل حیوانات همراه خود میبرند. چندین روش برای پست حیوانات زنده اهلی و وحشی وجود دارد. در سفرهای طولانی و جابجاییهای بینالمللی از حمل هوایی برای این موجودات استفاده میشود.
هر شرکت هواپیمایی برای حمل حیوانات قوانین خودش را دارد. بهتر است چند ماه پیش از سفر، مقررات شرکتهای مختلف را بررسی کرده و شرایط دقیق حمل را از آنها پرسیده شود. به این ترتیب، زمان کافی برای آماده کردن این حیوانات برای سفر هوایی توسط شرکت حمل و نقل حیوانات به دست خواهد آمد.
یاتا کتاب مقررات حمل هوایی است که سازمان حمل و نقل هوایی بینالمللی، آن را به عنوان مرجع قوانین حمل هوایی و برای همه نوع محموله تدوین کرده است. قوانین یاتا برای حمل موجودات زنده نیز لازم الاجرا بوده و تمامی شرکت های هواپیمایی و حمل بار هوایی و فریت بار عضو سازمان حملونقل هواپیمایی موظف به رعایت این قوانین هستند. تخطی از اجرای قوانین یاتا خساراتی جبرانناپذیر برای شرکتهای حملکننده و یا مشتریان به بار خواهد آورد. در حمل هر نوع کالا از جمله حیوانات زنده، این قوانین کمک میکند تا با رعایت استانداردهای سلامت، بار به صورت ایمن به مقصد مورد نظر حمل شود.
خوب است بدانید که برخی از نژادهای حیوانات بنا به قوانین عرفی و شرعی هر کشور، توسط تمامی ایرلاینها مورد تایید و پذیرش نیستند. بهتر است چند ماه قبل از جابجایی، تمامی اطلاعات و قوانین مربوط به نوع و نژاد حیوان خود را از ایرلاین مربوطه درخواست کنید تا زمان کافی برای تصمیم گیری و برنامهریزیهای لازم را داشته باشید.
قوانین یاتا یک استاندارد جهانی برای حمل و نقل حیوانات زنده توسط ایرلاین های بازرگانی است. تفاوتی نمیکند که حیوان، یک حیوان خانگی باشد یا برای مقاصد کشاورزی یا جانورشناسی و …. هدف یاتا اطمینان از ایمنی و آسایش حیواناتی است که از طریق هوایی حمل میشوند. شصت و چهارمین نسخه این قوانین در اول ژانویه 2020 منتشر گردید.
یاتا برد مواد فاسدشدنی و حیوانات زنده را یکی کرد. در این راستا دادههای کلیدی در مورد آسایش حیوانات، شناسایی و رفتار حیوانات بر اساس دانش و علم روز را در اختیار صنعت هوایی قرار داد.
گرچه این نقش دولتهاست تا قوانین مربوط به حمل حیوانات زنده را ایجاد و اجرا کنند، اما یاتا مقررات و قوانین حمل حیوان زنده را منتشر کرد. از تمام اعضای یاتا خواسته شده تا پایبند به این قوانین باشند. قوانین یاتا وضع شدند تا حمل حیوانات زنده به نحوی باشد که آسایش و راحتی حیوانات، در طی این دوره با بالاترین درجه اهمیت برای افرادی که در این صنعت فعالیت میکنند، در برداشته باشد. در این شرایط حیوانات در امنیت و آرامش کامل سفر کنند.
به سازمانهایی که تحت آموزش، شرایط ارزیابی و اعتبارسنجی قرار میگیرند، گواهی توسط IATA اعطا میگردد. پس از اتمام موفقیتآمیز و رعایت استانداردها در صفحه رسمی IATA ثبت میشوند.
مدارک نامبرده میبایست حداقل 3 ساعت قبل از پرواز، به دفتر قرنطینه دامپزشکی مستقر در فرودگاه هر کشور ارسال شود.
ایرلاینهای مختلف شرایط و روشهای خاص خود برای حمل حیوانات زنده را دارند. حتی برخی کشورها به کلی اجازه ورود حیوان زنده از طریق هواپیما را نمیدهند. به عنوان مثال برای ارسال حیوان خانگی به شهرهای انگلیس تنها روش ممکن کارگو است. در زیر با شرایط و روش پذیرش حیوانات توسط ایرلاینهای داخلی آشنا خواهید شد. لازم به ذکر است که مدارک مورد نیاز مثل کارت واکسن، شناسنامه و … برای هر کدام از ایرلاینها متفاوت است.
Please ارائه مدرک معتبر فایل CSV.
در این روش باید موقع خرید بلیط هواپیما، کدسرویس حمل موجود زنده را نیز از دفتر آژانس هواپیمایی دریافت نمایید. هر مسافر میتواند دو قلاده سگ یا گربه، یا ۱۰ پرنده تزیینی را به صورت همراه در کابین مسافری حمل کند. بدین صورت که حیوان در قفس خود، مانند دیگر چمدانهای همراه مسافری، در داخل ترمینال مسافری فرودگاه، تحویل کارمند هواپیمایی شده و در قسمت کارگوی هواپیما جای داده میشود.
در پست حیوانات زنده داخل کشور حیوانات به محض رسیدن به مقصد در ترمینال مسافری فرودگاه، همراه چمدانها تحویل مسافر داده میشود. در این روش جدا از اینکه بار همراه داشته باشید، هزینۀ حمل حیوانات خود را به صورت اضافه بار مسافری را نیز میبایست به ایرلاین پرداخت کنید.
هنگامي كه به هر علتی در سفر، مسافر نتواند همراه حيوان خود باشد، اين سرويس در اختيار وی قرار داده ميشودحيوان اهلی یا وحشی در پايانه باربری پذيرش و در فرودگاه مقصد به مسافر يا شخصي كه در بارنامه معرفی شدهدر محل ترخیص بارنامه تحويل داده ميشود.
Please ارائه مدرک معتبر فایل CSV.
برای حمل حیوانات زنده باید با توجه به نوع حیوان قفس مناسب را انتخاب کنید. بهتر است بدانید که وزن حیوان را باید به وزن قفس اضافه کرد. توصیه میشود در روزهای گرم از پروازهای شب یا صبح زود و در روزهای سرد از پروازهایی که در طول روز هستند، استفاده کنید. تحویل حیوان در مقصد بر اساس فرم تنظیم شده در مبدا به فرد ذکر شده صورت میپذیرد. بر اساس فرم تکمیل شده در مبداء هرگونه هزینه اضافی اعم از: خدمات دامپزشکی، قرنطینه، هزینه اسکان,، تغذیه، ترخیص، بازگشت به مبداء، جریمه و…. حیوان بر عهده صاحب بار میباشد.
دلایل زیادی وجود دارد که مردم مایل به انتقال حیوانات زنده هستند. حیوانات ممکن است حیوانات خانگی شخصی یا سگهای راهنما و کمک باشند. ممکن است حیوانات برای مقاصد ورزشی، حیوانات کشاورزی برای پرورش، حیوانات غذایی که برای کشتار، گونههای حیوانی و جانوری برای دلایل علمی و … حمل میشوند. حمل و نقل حیوانات برای مدت زمان طولانی، ظالمانه است، از همین رو در صورت امکان از آن اجتناب میشود. بنابراین، برای سفرهای طولانی تنها گزینۀ سریع استفاده از هواپیماست.
از آنجا که حمل و نقل هوایی انسانی ترین روش حمل و نقل حیوانات زنده در مسافرتهای طولانی است. اطمینان از رعایت استانداردهای بالا توسط همه افراد دستاندرکار: بازرسان دامپزشکی، نگهبانان حیوانات، نگهبانان، تولیدکنندگان کانتینر، هواپیمابر، خلبان و غیره مهم است. این امر از طریق تنظیم مقررات و نظارت بر آنها حاصل میشود. مقررات مربوط به حمل و نقل حیوانات زنده باید از رعایت الزامات ایمنی هواپیما و عمل و رفتار انسانی با حیوانات مطابق با استانداردهای فعلی اطمینان حاصل کند.
ایمنی اعضای خدمه ، مسافران و نگهبانان حیوانات نیز باید در نظر گرفته شود. انجمن حمل و نقل هوایی بین المللی (IATA) یک نهاد نظارتی نیست. اما اعضای شرکتهای هواپیمایی انجمن موظفند تا از مقررات حیوانات زنده (LAR) IATA پیروی کنند. به همین ترتیب، IATA’s LAR استاندارد جهانی برای حمل حیوانات زنده توسط خطوط هوایی تجاری تبدیل شده است و نهادهای تنظیم کننده ملی به آن مراجعه میکنند.
علاوه بر خطوط هوایی، حمل و نقل هوایی، حمل و نقل کالا متخصصان مراقبت از حیوانات از LAR استفاده میکنند. LAR شامل یک طبقهبندی جامع از 1000 گونه جانوری به همراه مشخصات کانتینر مورد نیاز برای حمل و نقل آنهاست. این برنامه همچنین شامل اطلاعات مربوط به نحوه دستکاری، علامتگذاری و برچسبگذاری به همراه مستندات لازم در هنگام حمل و نقل هوایی حیوانات است. البته قوانین و دستورالعملهای ملی و مخصوص هر کشور نیز در نظر گرفته شده است.
کنوانسیون تجارت بینالمللی گونههای جانوری و گیاهان وحشی در معرض خطر (CITES) نیز مجموعهای از دستورالعملهای دقیق برای حمل و نقل همه حیوانات را تعیین کرده است. این دستورالعملها سعی در پیروی از LAR دارند.
از همه حیوانات به عنوان محموله زنده نام برده میشود و بیشتر آنها در محفظههای حمل و نقل هوایی هواپیما نگهداری میشوند. مگر اینکه هواپیما به عنوان یک ناو مخصوص حمل و نقل دام تبدیل شده باشد.
بسیاری از شرکتهای هواپیمایی اجازه حمل حیوانات خانگی کوچک را در کابین مسافران تحت شرایط خاص میدهند. هنگام حمل سگهای راهنما و کمک در کابین مسافران، دستورالعملهایی وجود دارد که باید رعایت شوند. تولیدکنندگان هواپیما میتوانند اطلاعات ویژهای را در مورد حمل و نقل ایمن حیوانات زنده در هر نوع و مدل مختلف هواپیمایی به حاملهای هوایی ارائه دهند. به خصوص با اشاره به بارگیری، ذخیره و تخلیه، کنترل دما و رطوبت.
عوامل کلیدی که بر حمل و نقل ایمن حیوانات زنده تأثیر میگذارد، عبارتند از:
تنظیمات، بستهبندی بهینه ECS و تنظیمات بارگیری ایدهآل بسته به گونهها متفاوت است. ترکیب گونههای در حال گذار مدیریت این عوامل کلیدی را پیچیده میکند.
برای حفظ رفاه و آسایش محمولههای حیوانات زنده و جلوگیری از مرگ آنها، سه پارامتر محیطی باید کنترل شوند. این موارد عبارتند از:
بسته به گونه های حمل شده (سن و وضعیت حاملگی حیوان) هر یک از این پارامترها به طور قابل توجهی متفاوت است. به عنوان مثال ، بیشتر حیوانات بزرگ دامداری در محدوده 4.4 تا 26.6 درجه سانتی گراد ، 0 تا 75٪ رطوبت و 0 تا 3٪ CO2 قرار دارند. در حالی که طیور یک روزه به 32 تا 37 درجه سانتی گراد ، 0 تا 80 درصد رطوبت و 0 تا 0.5 درصد CO2 نیاز دارند.
میزان رطوبت و میزان CO2 در داخل محفظه بار به طور مستقیم توسط تنظیمات ECS قابل کنترل نیست و دمای نگهداری تعیین شده توسط خلبانان، لزوماً آن چیزی نیست که توسط حیوانات تجربه میشود. بدیهی است که هوای ورودی، دارای مقداری بخار و محتوای CO2 است. اما هنگام ورود به محفظه بار با هوای موجود مخلوط میشود که به نوبه خود حتماً تحت تأثیر درجه حرارت بدن، بازدم و انتشار آن قرار گرفته است. از دادههای حاصل از تجارب در حین کار از وضعیت هوا در هر محفظه بار، میتوان برای تصمیمگیری در مورد اینکه چه حیواناتی را و به چه تعداد حیوان را باید با یک هواپیما حمل کرد، استفاده نمود.
برای اطمینان از مناسب بودن شرایط آب و هوایی، همیشه میتوان تعداد حیوانات برنامهریزی شده برای حمل و نقل را کاهش داد و توزیع آن را در قسمتهای بار هواپیما (در صورت امکان) برنامهریزی کرد. برخی از تنظیمات ECS هواپیما و محفظه بار اجازه میدهد تا سرعت جریان هوا تنظیم شود. برای بارهای حیوانی با چگالی بالا باید نرخ جریان هوا بیشتر باشد. این امر افزایش مصرف سوخت را در پی دارد. در صورتي كه محفظه بار هيچ گونه بار حيواني و حساس به دما را نداشته باشد و در صورتي كه تهويه بيشتري در محفظههاي حيوانات فراهم شود، بدون افزايش دما از طريق انتقال گرما، تهويه مطبوع اين منطقه را ميتوان خاموش كرد. این ممکن است به کاهش سوخت کمک کند.
زمانی که درجه حرارت محیط خارجی در حین عملیات زمینی زیاد است (تاکسی، قبل از پرواز، پس از فرود و توقفگاهها) ECS باید بتواند محفظههای بار را به میزان کافی خنک کند. همچنین، زمانی که هواپیماها در اثر تابش شدید خورشید در زمین و در معرض گرما قرار بگیرند، دما در محفظههای بار بالا میرود. عملکرد قبل از بارگیری و شروع موتور، عملکرد واحد کمکی نیروی هواپیما (APU) و در صورت وجود سیستمهای خنککننده خارجی تعیین میکنند که آیا شرایط برای بارگیری حیوانات مناسب است یا خیر.
هدف از حمل و نقل همیشه باید این باشد که زمان نگهداری حیوانات در محفظههای بار را کاهش دهد. بنابراین همکاری نزدیک بین خدمه پرواز در زمان بارگیری و تخلیه خدمه زمینی، عوامل حمل و نقل حیوانات و خدمات ترافیک هوایی مورد نیاز است. به عنوان مثال، بستن درهای بار قبل از عزیمت و باز شدن اولین بار هنگام ورود ممکن است، جریان هوای بیشتر و شرایط راحتتری را برای حمل حیوانات مهیا کند. همچنین بارگیری حیوانات در شب میتواند از افزایش درجه حرارت روز در محیط و از کار بیشتر برای ECS جلوگیری کند.
مشورت با سازندگان هواپیما در مورد توصیههای خاص در مورد حمل حیوانات و بارگیری آنها در انواع و مدلهای مختلف هواپیما ضروری است.
با این حال عوامل زیر باید در نظر گرفته شود:
به غیر از عواملی که در بالا مورد بحث قرار گرفت، ملاحظات دیگری نیز برای حمل و نقل حیوانات زنده برای بستهبندی کنندهها و حامل ها وجود دارد. حیوانات باید از سلامتی خوبی برخوردار باشند، ترجیحاً باردار نباشند و گونه های مخلوط نباید در یک ظرف قرار بگیرند. اگر آرامبخشی ضروری تشخیص داده شود، توصیه میشود دامپزشک با حیوان سفر کند. توجه داشته باشید که پس از مصرف آرامبخش ممکن است حیوان قادر به حفظ تعادل در هنگام تلاطم نباشند و بنابراین آسیب ببینند.
رسیدگی به بیماری، آسیب یا مرگ در حین انتقال ممکن نیست، بنابراین بازرسی در هنگام توقف سوخت گیری ضروری است. دست زدن به حیوانات خطر آلودگی انسانی و آلودگی متقابل بین حیوانات و سایر گونه ها را به همراه دارد، بنابراین در هر زمان ممکن باید از آن اجتناب شود. به همین دلیل مواد غذایی نباید در نزدیکی حیوانات نگهداری شوند. اگرچه، مواردی پیش میآید که از بین بردن یک حیوان بیمار یا آسیب دیده، در حین حمل و نقل، مورد نیاز است. این باید توسط دامپزشک یا کسی که دارای تجربه مناسب است انجام شود.
برخی از وسایل کشتن یک حیوان، مانند دارت بیهوشی در صورت استفاده نادرست میتواند به ساختارها و سیستمهای هواپیما آسیب برساند. ترتیب تغذیه و آبدهی به گونههای حیوانات درگیر و مدت زمان سفر بستگی دارد. برخی از حیوانات (به عنوان مثال خزندگان) میتوانند بدون درد و رنج برای مدت طولانی بدون غذا و آب به راحتی زنده بمانند، برخی دیگر ممکن است از روزهداری قبل از بارگیری در هواپیما بهرهمند شوند. در صورت تأمین آب، باید خطر غرق شدن حیوانات را کاهش داد.
معمولاً افراد، یا سازمانها و شرکتهای هواپیمایی قبل از اینکه بتوانند حیوانات زنده را از طریق هوایی منتقل کنند، باید مجوزهای مورد نیاز را از یک مقام ذیصلاح دریافت کنند. چنین مجوزهایی به طور معمول محدود به دوره زمانی خاص بوده و باید تمدید شوند. پرسنلی که در حمل و نقل حیوانات زنده مشارکت دارند، باید برای انجام مسئولیتهای خود مطابق با مقررات ملی و بینالمللی، آموزش کافی و مناسب دیده باشند.
این پرسنل عبارتند از: کارکنان زمینی، کاپیتان هواپیما، خدمه هواپیما و مهماندار حیوانات. بعضاً، در صورت مجاز بودن یکی از اعضای هواپیما نیز میتواند وظایف خدمه را انجام دهد. اما ممکن است احراز صلاحیت مجدد او لازم باشد.
اسناد مناسب در نظارت بر حمل و نقل ایمن حیوانات زنده ضروری است، این ها معمولاً شامل موارد زیر می شود: گواهینامهها، فرمهای اعلامیه، گزارش سفر و برچسبگذاری جعبه.
هواپیمای HL-7601 در حال انجام یک پرواز حمل و نقل هوایی تجاری (بار) از فرودگاه شیکاگو اوهار به فرودگاه ملی بروکسل بود و 390 راس گاو روی عرشه اصلی را با خود حمل می کرد. این هواپیمای در حال پرواز در FL340 بر فراز دریای ایرلند بود که خدمه اخطار FIRE MN DECK AFT را دریافت کردند. یکی از اعضای خدمه به عرشه اصلی رفت، اما هیچ نشانی از دود و آتش نبود. خدمه مشکوک بودند که اخطار نادرست است، اما تصمیم گرفتند این روش را در کتابچه راهنمای سریع “سرکوب محفظه محموله اصلی عرشه” انجام دهند که شامل: ماسک اکسیژن دادن و شروع فشار خون پایین کابین و پایین آمدن سریع آن بود. خدمه در فرودگاه هیترو لندن ناخواسته فرود آمدند، جایی که نیروهای اورژانس با هواپیما هیچ دلیلی از دود یا آتش سوزی پیدا نکردند. خلبان معتقد است که وجود گاوها منجر به رطوبت بالاتر از حد معمول میشود و این دلیل هشدار دود و آتش بوده است.
همانطور که در این مطلب گفته شد عوامل بسیار زیادی در بحث حمل حیوانات زنده بصورت هوایی وجود دارد و بهترین و مطمئن ترین کار برای انتقال حیوانات استفاده از بهترین شرکت های حمل هوایی است که بدون واسطه این کار را انجام می دهند و سابقه خوبی دارند.
شرکت همراه دژ با داشتن مجوز رسمی و قانونی از سازمان هواپیمایی کشوری، می تواند حیوانات شما را در امنیت و آسایش به مقصد مورد نظر حمل کند
خبرنامه همراه دژ
برای اطلاع از اخبار جدید بازرگانی و تجارت بین الملل در خبرنامه ما عضو شوید.
©کپی رایت تمامی حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به همراه دژ است.